De Butskees-methode® is ontwikkeld door Marijke Uithol.
Marijke is praktijkeigenaar van de Psychologiepraktijk Marijke Uithol en biedt op maat hulp aan kinderen en hun ouders en volwassenen op het gebied van angst, trauma en rouw.
Marijke Uithol is Registerpsycholoog NIP | Kinder- en jeugd en EMDR -therapeut Europe Practitioner. Als psycholoog heeft zij ruime ervaring in het behandelen van psychische klachten, waarin zij zich met name in angst, trauma en rouw gespecialiseerd heeft. Zij werkt sinds 2008 in de jeugdzorg, basis GGZ en specialistische GGZ.
We hoeven en kunnen niet de hele dag door gelukkig zijn,
Marijke Uithol
maar als we snappen waar onze spanning door oploopt
en weten hoe we deze spanning weer kunnen ontladen,
zijn we beter in staat om onze dromen na te jagen.
Er bestaan al zoveel middelen om de emotieregulatie te verbeteren en toch is daar de Butskees-methode®.
‘Ik miste in het huidige materiaal de nieuwere inzichten op emotieregulatie. Ik had in mijn tas een map vol met oefeningen die ik kon inzetten, maar ik miste de samenhang. De Butskees-methode® brengt voor mij alles samen. Ik ben er dan ook zeer blij mee dat we met elkaar kinderen meer kunnen leren over hun binnenwereld.”
De term ‘Butskees’ is ontstaan door de man van Marijke (oprichter Butskees-methode®): de koning van het bedenken van bijnamen.
We hadden korte namen gekozen voor onze kinderen onder het mom ‘lange namen worden toch ingekort’. Echter toen onze oudste geboren werd, werd Sem als snel ‘Semmie’, ‘Semmes’, ‘Semmiano’ (als er pizza werd gegeten) en ‘Semmie Butskees’ genoemd als hij lekker in zijn vel zit. Twee jaar later kwam onze Jop. Ik denk dat hij zelden door ons ook zo genoemd is. Meestal is het “Johhop!’ (hij heeft nogal wat aansturing nodig), Poj (Jop achterstevoren), Djollie Djepeurbo (geen idee, don’t ask) en natuurlijk Joppie Butskees’ (of ‘Joppie Boetsjkiezal’ als mijn man in zijn Duitse bui zit).
Bijnamen zijn een bijzonder fenomeen. We weten allemaal: iedereen heeft een unieke persoonlijkheid. Je naam kan door meerdere mensen gedragen worden. Maar als je een bijnaam krijgt, doet dat iets met je. Ga maar na, heb jij ooit een bijnaam gekregen? Wat dit een bijnaam die je positieve kant benadrukte? Of eerder je negatieve? En wat deed dat met je?
Een bijnaam kan over je gedragskenmerken gaan en ook over uiterlijke kenmerken: ‘poepvlek’ voor iemand met een opvallende moedervlek, ‘rooie’, ‘lange’, ‘kleintje’, etc.
Bijnamen zijn een beetje spannend en zouden zeer zorgzuldig gebruikt moeten worden. Ik hoef je hopelijk niet te vertellen dat bijnamen met een negatieve lading schade kunnen toebrengen aan een kind. Ook de bijnamen die ogenschijnlijk lief klinken, zoals ‘drakie’ voor een ondeugend kind, ‘dombo’ voor iemand die steeds onhandige dingen doet, ‘driftkikkertje’ voor een opvliegend kindje, of ‘monster’.
Het maakt ook uit wie jou de bijnaam geeft. Mag je die persoon? Dan is het aannemelijk dat je je bijnaam kan waarderen. Je oma die je kleintje noemt, kun je als schattig ervaren. Je voelt je ook klein, je voelt je geborgen. Wordt de bijnaam uitgesproken door een rivaal? Dan voelt de lading voor jou al snel negatief, hoewel het om dezelfde bijnaam kan gaan.
Uiteindelijk bepaal jij zelf welke betekenis jij je bijnaam geeft.
Één ding is zeker, met Butskees zit je veilig!
- Butskees heeft een neutrale lading
- Butskees staat voor een staat van zijn waarin iemand zich blij, ontspannen, neutraal, volledig in zijn/haar kracht staat waarin alle eigenschappen en kwaliteiten van de persoon de vrije loop laten.
Butskees is geen bestaande naam. Het is een zelfverzonnen concept. En daarmee is de lading neutraal. De andere Kezen hebben namen die passend zijn bij de universele basisemoties die herkenbaar zijn binnen alle culturen en gemeenschappen.
